باد پسین. [ دِ پ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی ضرطه. بادی که از مقعد بیرون آید. ابوالمعالی در هجا گوید : وقت گفتن از دهانش آنچنان آید نفس ترب میخورده که بویش آمد از باد پسین.( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 179 ).رجوع به باد شود. || اقبال و سعادت آینده. ( ناظم الاطباء: باد ). || باد دبور.( ناظم الاطباء ).