باد و بود. [ دُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) روزگار و زمانه. حکیم سنایی فرماید : هرکه چون عیسی از شره بجهداز غم باد و بود خود برهد.سنائی ( از شرح حدیقه ) ( از آنندراج ).ظاهراً مرادف بود و نبود، هست و نیست ، گذشته و آینده هم باشد.