باد نوا. [ دِ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صوت و نفس و خوانندگی و گویندگی را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). صوت و خوانندگی و گویندگی. ( ناظم الاطباء ) ( هفت قلزم ). ساز و نغمه و نقاره. ( فرهنگ ضیاء ). صوت و صدا.( فرهنگ دساتیر از آنندراج ). رجوع به بادآهنگ شود.
