باد مسیحا

لغت نامه دهخدا

باد مسیحا. [ دِ م َ ] ( اِخ ) و باد مسیح. کنایه از نفس عیسی علیه السلام است که مرده را زنده میکرد. ( برهان ). معجزه حضرت عیسی علیه السلام. ( شرفنامه منیری ). کنایه از نفس یعنی معجزه عیسی علیه السلام است که مرده را زنده میکرد و باد مسیح هم بدین معنی آمده. ( هفت قلزم ). دم مسیحا. نفخه مسیح. دم عیسی :
شبی باد مسیحا در دماغش
نه آن بادی که بنشاند چراغش.
نظامی.
رجوع به باد و باد عیسی و باد مسیح و شعوری ج 1 ورق 150 شود.

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) نفس حضرت عیسی ( پیغمبر مسیحیان ) که مرده را زنده میکرد دم عیسی . ۲ - مداوای اطبای عالیقدر که در تشخیص و معالج. بیماران حسن شهرت یافته اند .

پیشنهاد کاربران

بپرس