باد سحرگاهی

لغت نامه دهخدا

باد سحرگاهی. [ دِ س َ ح َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادی که در سحر وزد. رجوع به باد شود.

بادی که در سحر وزد

ایاز . . . .