باد در دست داشت

لغت نامه دهخدا

باد در دست داشتن. [ دَرْ دَ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از تهیدست و مفلس و بی چیز بودن. رجوع به باد و باد بمشت داشتن شود. || کنایه از عنان اسب در دست داشتن باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس