باد در بروت انداختن. [ دَرْ ب ُ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) تکبر و غرور و لاف زدن. ( غیاث ) ( مجموعه مترادفات ص 256 ) ( آنندراج ): بزرگ مجلس از عذوبت آب قهوه و سرور باد نخوت و غرور در بروت انداخت و آتش افتخار در خاک استظهار زد. ( ترجمه محاسن اصفهان ). رجوع به باد، باد به بروت انداختن ، باد در سبلت افکندن و باد در بینی افکندن شود.
