باد دبور

لغت نامه دهخدا

باد دبور. [ دِ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بادی باشد که از مابین مغرب و جنوب وزد. ( برهان ) ( آنندراج ). بادفرودین. ( صحاح الفرس ). بمعنی باد جنوب است و باد برین بمعنی باد شمال است چه قطب شمال بلند است و جنوب فرود و باد جنوب و دبور مضر است و باد صبا و شمال نافع. ( آنندراج : باد فرودین ). باد پس پشت. خلاف صبا. ( منتهی الارب ). بادی که از جنوب غربی وزد. ( ناظم الاطباء: باد ): ادبار؛ در باد دبور درآمدن. دبر؛ باد دبور گردیدن هوا. ( منتهی الارب ). رجوع به باد، باد پس پشت ، باد مغربی ، باد پس دست ، باد غربی ، باد فرودین شود.

فرهنگ فارسی

بادی که از میان مغرب و جنوب بوزد

جدول کلمات

بادی که از جنوب غربی بوزد

پیشنهاد کاربران

بپرس