باد خنده

لغت نامه دهخدا

بادخنده. [ خ َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خنده تلخ. زهرخند. خنده بدرد :
یکی بادخنده بخندید شاه
نیابم همی اندر آن هیچ راه.
دقیقی.

فرهنگ فارسی

خنده تلخ

پیشنهاد کاربران

بپرس