باد خرام

لغت نامه دهخدا

بادخرام. [ خ َ/ خ ُ ] ( نف مرکب ) شتاب رونده. تندرونده :
هر دو در پویه گشته بادخرام
تا ز شب رفت یک دو پاس تمام.
نظامی.

فرهنگ فارسی

شتاب رونده

پیشنهاد کاربران

بپرس