باد خرام

لغت نامه دهخدا

بادخرام. [ خ َ/ خ ُ ] ( نف مرکب ) شتاب رونده. تندرونده :
هر دو در پویه گشته بادخرام
تا ز شب رفت یک دو پاس تمام.

نظامی.

شتاب رونده

باد رفتار
به تندی باد
به شتاب باد
به سرعت باد
هردو در پویه گشته باد خرام
تا ز شب رفت یک دو پاس تمام
✏ �نظامی�