بادحرکت. [ ح َ رَ ک َ ] ( ص مرکب ) تندرو. تیزرفتار. بادپیما. بادپیکر. رجوع به بادپیما، بادپای و بادپیکر شود : یا سحابی که بمجاورت شهابی از اوج هوا بنشیمن خاک آید، چنانک هرکه او را در فضای صحرا بدیدی گفتی : بر آمد پیل گون ابری ز روی نیلگون دریا چو رأی عشقان گردان چو طبع بیدلان شیدا. بادحرکت ، آتش سرعت ، کوه پیکر... ( سندبادنامه ص 56 ).
