باخمری

[ویکی فقه] باخَمْری، محلی قدیمی در عراق است، مختصات دقیق آن تاکنون شناخته نشده است.
به نوشته مسعودی به طَفّ، ناحیه مرزی میان بابل و عربستان در شانزده فرسخی (شرق) کوفه، تعلق داشته و به نوشته یاقوت فاصله باخمری تا کوفه نزدیک تر از مسافت آن تا واسط بوده است.
شهرت باخمری
شهرت باخمری در تاریخ عباسیان به سبب جنگ مهمی است که در ۱۴۵/۷۶۲ (هنگامی که منصور خلیفه سرگرم طرح ریزی شهر جدید بغداد بود) در آن جا میان سپاه منصور، به فرماندهی عیسی بن موسی، و لشکریان ابراهیم بن عبدالله علوی (قتیل باخمری) روی داد، که (ابراهیم) بعداز نخستین پیروزی، به زخم تیری از پای درآمد.بدین ترتیب جنگی که پایگاه منصور را سخت به مخاطره انداخته بود، پایان یافت.
معنای باخمری
باخمری در زبانِ آرامی به معنای «خُمخانه» است، و یادآورِ نام مشابه «قریة العنب» (شهر انگور)، محلی در فلسطین، شمال غربی بیت المقدس، است.
قبر ابراهیم بن عبدالله
...