باخل

لغت نامه دهخدا

باخل. [ خ ِ ] ( ع ص ) نابخشنده و شوم. ( آنندراج ). زفت. بخیل. ج ، بُخَّل. ( منتهی الارب ).

( صفت ) گرسنه چشم تنگ چشم .

(خِ ) [ ع . ] (ص . ) گرسنه چشم ، تنگ چشم .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید