باخرم

لغت نامه دهخدا

باخرم. [خ ُرْ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان سورسور بخش کامیاران شهرستان سنندج در 42هزارگزی شمال خاوری کامیاران ، یک هزارگزی شمال رودخانه گاورود. کوهستانی ، سردسیر. دارای 177 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چشمه است. محصول آن غلات ، لبنیات ، توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری. راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس