باخِر، ویلهلم (۱۸۵۰ـ۱۹۱۳)(Bacher, Wilhelm)
باخِر، ویلهلم
خـاورشناس مجـارستانی. پدرش، سیمون، به عبری شعر می سرود و بخشی از گلستان سعدی را به عبری بـرگـردانید (وین، ۱۸۹۴). ویلهلم در دانشگاه بوداپست زبـان های شرقی، تاریخ و فلسفه خواند و در ۱۸۷۰، با نوشتن پایان نامه ای دربارۀ زندگی و اشعار نظامی دانشنامۀ دکتری گرفت در ۱۸۷۶، به عضویت جامعۀ علمای دینی یهود درآمد. از ۱۸۷۷، در مدرسۀ نوبنیاد خاخامی بوداپست، انجیل، تاریخ یهود، تفاسیر کتاب مقدّس، شعر و دستور زبان عبری درس داد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۵، از ویراستاران و مشاوران دایرة المعارف یهود بود. از ۱۹۰۷ رئیس مدرسۀ خاخامی بوداپست بود. به زبان های عبری، آرامی، عربی و فارسی مهارت داشت. حدود ۴۸ کتاب و ۷۰۰ مقاله، ازجمله چندین اثر دربارۀ زبان و ادبیات فارسی یهودی نوشت. از آثارش: کوچ نشین های یهودی در سرزمین های عربی (۱۹۰۵) تطوّر تاریخی لغات سامی (۱۹۰۹) یک واژه نامۀ عبری فارسی از سدۀ چهاردهم (بوداپست، ۱۹۰۰) دو شاعر یهودی ایرانی، شاهین و عمرانی (اشتراسبورگ، ۱۹۰۷ـ۱۹۰۸).
باخِر، ویلهلم
خـاورشناس مجـارستانی. پدرش، سیمون، به عبری شعر می سرود و بخشی از گلستان سعدی را به عبری بـرگـردانید (وین، ۱۸۹۴). ویلهلم در دانشگاه بوداپست زبـان های شرقی، تاریخ و فلسفه خواند و در ۱۸۷۰، با نوشتن پایان نامه ای دربارۀ زندگی و اشعار نظامی دانشنامۀ دکتری گرفت در ۱۸۷۶، به عضویت جامعۀ علمای دینی یهود درآمد. از ۱۸۷۷، در مدرسۀ نوبنیاد خاخامی بوداپست، انجیل، تاریخ یهود، تفاسیر کتاب مقدّس، شعر و دستور زبان عبری درس داد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۵، از ویراستاران و مشاوران دایرة المعارف یهود بود. از ۱۹۰۷ رئیس مدرسۀ خاخامی بوداپست بود. به زبان های عبری، آرامی، عربی و فارسی مهارت داشت. حدود ۴۸ کتاب و ۷۰۰ مقاله، ازجمله چندین اثر دربارۀ زبان و ادبیات فارسی یهودی نوشت. از آثارش: کوچ نشین های یهودی در سرزمین های عربی (۱۹۰۵) تطوّر تاریخی لغات سامی (۱۹۰۹) یک واژه نامۀ عبری فارسی از سدۀ چهاردهم (بوداپست، ۱۹۰۰) دو شاعر یهودی ایرانی، شاهین و عمرانی (اشتراسبورگ، ۱۹۰۷ـ۱۹۰۸).
wikijoo: باخر،_ویلهلم_(۱۸۵۰ـ۱۹۱۳)