باخذی

لغت نامه دهخدا

باخذی. ( اِخ ) باختر. یکی از شانزده مملکت اوستائی است بدینقرار: 1- اَیران وَاِج َ= مملکت آریاها. 2- سوغَدَه = سغد. 3- مورو= مرو. 4- باخذی = باختر. 5- نیسایه ، بعضی با محلی در دوفرسخی سرخس و برخی با نیشابور تطبیق میکنند. 6- هراَی وَ= هرات. 7- وای کرِت َ= کابل. 8- اورو طوس یا غزنه. 9- وَهرگان = گرگان. 10- هَرهَوواتی = رخج در جنوب افغانستان. 11- ای تومنت = وادی هیلمند. 12- رَگ َ= ری. 13- شَخَر یا چَخَر= شاهرود. 14- وَرِن َ= صفحه البرز یا خوار. 15- هَپت هَیندو= پنجاب هند. 16- ولایاتی که در کنار رودخانه رنگاست و سر [یعنی مدیر] ندارد و معلوم نیست کجا بوده است . ( ایران باستان ص 156 ) ( فرهنگ ایران باستان ص 285 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس