داستان پرین ( به ژاپنی: ペリーヌ物語، به انگلیسی: The Story of Perrine ) یک مجموعهٔ تلویزیونی انیمه ۵۳ قسمتی است که توسط استودیو نیپون انیمیشن ساخته شده است. پخش آن از ۱ ژانویه ۱۹۷۸ در شبکهٔ فوجی تلویژن آغاز شده و تا ۳۱ دسامبر ۱۹۷۸ ادامه داشته است. این انیمه بر اساس رمان با خانواده از هکتور مالو نویسنده فرانسوی ساخته شده است. [ ۱]
این مجموعهٔ تلویزیونی در ایران از شبکهٔ اول پخش شد. آهنگ تیتراژ از آهنگ غذاخوری تام اثر سوزان وگا گرفته شده است. آهنگساز این اثر، تاکئو واتانابه، آهنگساز ژاپنی انیمیشن های معروف ( بلفی و لی لی بیت، رامکال و غیره ) است.
پرین پاینداواین دختر یک مادر انگلیسی - هندی به نام ماری و یک پدر فرانسوی به نام ادموند است که در همان ابتدای داستان در بوسنی می میرد. قبل از مرگ، ادموند از همسرش و پرین می خواهد که به زادگاهش، ماروکورت، جایی که پدربزرگ پرین، ویلفران، صاحب یک کارخانه و یک عمارت خانوادگی است، بازگردند. پرین و مادرش در سفر خود به فرانسه یک استودیوی عکاسی مسافرتی را اداره می کنند. اما با رسیدن به پاریس، ماری بیمار می شود. اگرچه آنها هر چیزی را که برای دارو خرج می کنند می فروشند، اما ماری در نهایت می میرد. در بستر مرگ، او فاش می کند که پرین نباید انتظار استقبال از پدربزرگش را داشته باشد. ویلفران به شدت با ازدواج ادموند مخالفت کرد و به همین دلیل از پرین متنفر بود.
پس از دفن، پرین سفری سخت را به ماروکورت آغاز می کند و تقریباً ۱۵۰ کیلومتر ( ۹۳ مایل ) را با پای پیاده طی می کند و به سختی از گرسنگی جان سالم به در می برد. هنگامی که آنجا می آید، او هویت مستعار "اورلی" را برای خود برمی گزیند. ماروکور شهری است که وظیفه اصلی آن نگهداری نیروی کار کارخانه پنبه اش است که مالک آن آقای Paindavoine است. به این ترتیب، آقای Paindavoine نابینا و سختگیر عملاً حاکم محلی شهر است و همه از او می ترسند، حتی خواهرزاده غیرمسئول او که انتظار دارد کارخانه را به ارث ببرد.
اورلی شغل هل دادن گاری های ریلی را در کارخانه تضمین می کند. با این حال، به زودی، او به مترجم کارخانه ارتقا یافت، زیرا او هم فرانسوی و هم انگلیسی را روان صحبت می کند. در نهایت، از طریق کارآمدی، وفاداری، و ( بدون اینکه خیلی ها بدانند ) شفقت او، منشی شخصی ویلفران می شود و دعوت می شود در عمارت او زندگی کند. ویلفران به تدریج به اورلی علاقه مند می شود، کسی که بدون اینکه از او بخواهد به همراه همیشگی او تبدیل شده است. اورلی که خیلی به پدربزرگش نزدیک می شود، در مورد زندگی شخصی او می آموزد: ویلفران که تقریباً هیچ خویشاوند دوست داشتنی ندارد، جستجوی ادموند را آغاز کرده است تا او را به خانه بیاورد. اورلی ارتباطات خارجی خود را ترجمه می کند اما جرأت نمی کند بگوید که جستجوی او بیهوده است، زیرا ویلفران نفرت خود را از همسر و دختر ادموند پنهان نمی کند و آنها را به خاطر دزدیدن پسرش سرزنش می کند، که اورلی را آزار می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مجموعهٔ تلویزیونی در ایران از شبکهٔ اول پخش شد. آهنگ تیتراژ از آهنگ غذاخوری تام اثر سوزان وگا گرفته شده است. آهنگساز این اثر، تاکئو واتانابه، آهنگساز ژاپنی انیمیشن های معروف ( بلفی و لی لی بیت، رامکال و غیره ) است.
پرین پاینداواین دختر یک مادر انگلیسی - هندی به نام ماری و یک پدر فرانسوی به نام ادموند است که در همان ابتدای داستان در بوسنی می میرد. قبل از مرگ، ادموند از همسرش و پرین می خواهد که به زادگاهش، ماروکورت، جایی که پدربزرگ پرین، ویلفران، صاحب یک کارخانه و یک عمارت خانوادگی است، بازگردند. پرین و مادرش در سفر خود به فرانسه یک استودیوی عکاسی مسافرتی را اداره می کنند. اما با رسیدن به پاریس، ماری بیمار می شود. اگرچه آنها هر چیزی را که برای دارو خرج می کنند می فروشند، اما ماری در نهایت می میرد. در بستر مرگ، او فاش می کند که پرین نباید انتظار استقبال از پدربزرگش را داشته باشد. ویلفران به شدت با ازدواج ادموند مخالفت کرد و به همین دلیل از پرین متنفر بود.
پس از دفن، پرین سفری سخت را به ماروکورت آغاز می کند و تقریباً ۱۵۰ کیلومتر ( ۹۳ مایل ) را با پای پیاده طی می کند و به سختی از گرسنگی جان سالم به در می برد. هنگامی که آنجا می آید، او هویت مستعار "اورلی" را برای خود برمی گزیند. ماروکور شهری است که وظیفه اصلی آن نگهداری نیروی کار کارخانه پنبه اش است که مالک آن آقای Paindavoine است. به این ترتیب، آقای Paindavoine نابینا و سختگیر عملاً حاکم محلی شهر است و همه از او می ترسند، حتی خواهرزاده غیرمسئول او که انتظار دارد کارخانه را به ارث ببرد.
اورلی شغل هل دادن گاری های ریلی را در کارخانه تضمین می کند. با این حال، به زودی، او به مترجم کارخانه ارتقا یافت، زیرا او هم فرانسوی و هم انگلیسی را روان صحبت می کند. در نهایت، از طریق کارآمدی، وفاداری، و ( بدون اینکه خیلی ها بدانند ) شفقت او، منشی شخصی ویلفران می شود و دعوت می شود در عمارت او زندگی کند. ویلفران به تدریج به اورلی علاقه مند می شود، کسی که بدون اینکه از او بخواهد به همراه همیشگی او تبدیل شده است. اورلی که خیلی به پدربزرگش نزدیک می شود، در مورد زندگی شخصی او می آموزد: ویلفران که تقریباً هیچ خویشاوند دوست داشتنی ندارد، جستجوی ادموند را آغاز کرده است تا او را به خانه بیاورد. اورلی ارتباطات خارجی خود را ترجمه می کند اما جرأت نمی کند بگوید که جستجوی او بیهوده است، زیرا ویلفران نفرت خود را از همسر و دختر ادموند پنهان نمی کند و آنها را به خاطر دزدیدن پسرش سرزنش می کند، که اورلی را آزار می دهد.
wiki: باخانمان