باحره

لغت نامه دهخدا

( باحرة ) باحرة. [ ح ِ رَ ] ( ع اِ ) درختی است خاردار. || ناقه بسیارشیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس