لغت نامه دهخدا
باجگاه. [ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حومه بخش بافق شهرستان یزد در 67هزارگزی خاور بافق و 9هزارگزی خاور راه کوشک به خبرستان. کوهستانی ، سرد معتدل. سکنه ٔآن 38 تن و آب آن از قنات و محصول آن غلات و پنبه است. شغل اهالی زراعت ، صنایع دستی کرباس بافی و گیوه چینی. راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).
باجگاه. ( اِخ ) نام محلی کنار راه کازرون به بهبهان میان نوبندگان و فهلیان در 66650گزی کازرون.
باجگاه. ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شیراز در 38هزارگزی شمال شیراز، کنار شوسه شیراز باصفهان. سکنه آن 38 تن است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).
فرهنگ عمید
۲. محل وصول عوارض گمرکی.
دانشنامه آزاد فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید