باجوند

لغت نامه دهخدا

باجوند. [ باج ْ وَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بخش حومه شهرستان مهاباد در 25هزارگزی شمال خاوری مهاباد و 14هزارگزی باختر شوسه بوکان بمیاندوآب. کوهستانی ، معتدل ، مالاریائی. سکنه آن 134 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، توتون ، حبوبات است. شغل اهالی زراعت ، گله داری ، صنایع دستی جاجیم بافی. راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس