باجه عوارض شهر خیالی

باجهٔ عوارض شهر خیالی ( انگلیسی: The Phantom Tollbooth ) یک رمان ماجراجوییِ فانتزی برای کودکان، نوشتهٔ نورتون جاستر، نویسندهٔ آمریکایی است که در سال ۱۹۶۱ منتشر شد. این رمان نخستین کتاب جاستر بود و تصویرسازی های آن را جولز فایفر انجام داد. داستان این رمان دربارهٔ میلو، پسری بی حوصله است که به طور غیرمنتظره ای یک باجهٔ عوارض جادویی کادو می گیرد و به وسیلهٔ آن به قلمرو خِرَد سفر می کند. قلمرو خِرَد زمانی پررونق بود اما حالا هرج ومرج در آن حکم فرما است. میلو به همراه تاک و لاف زن پویشی را آغاز می کند تا به قلعهٔ هوایی برسند و دو شاهزاده خانم تبعیدی به نام های احساس و منطق را پیدا کنند. همان طور که میلو درس های ارزشمندی را می آموزد، همچنین عشق به یادگیری را در داستانی پر از جناس و بازی با کلمات، مانند وارسی در معانی تحت اللفظی اصطلاحات عامیانه، می یابد.
جاستر در بهار ۱۹۶۰ کمکِ مالی بنیاد فورد را دریافت کرد تا کتابی کودکانه دربارهٔ شهرها بنویسد. او که نتوانست در آن پروژه پیشرفت کند، به نوشتن کتابی روی آورد که نهایتاً به باجهٔ عوارض شهر خیالی ختم شد. فایفر که هم خانهٔ جاستر بود، تصمیم گرفت تا در این پروژه مشارکت کند. آنان توانستند پیش نویسی از رمان را به دست جیسن اپستین، ویراستار راندوم هاوس برسانند. اپستین پس از بررسی پیش نویس، کتاب را پذیرفت و آن را منتشر کرد.
نورتون جاستر ( ۲۰۲۱–۱۹۲۹ ) معمار و نویسندهٔ آمریکایی بود. او در ۲ ژوئن ۱۹۲۹ در بروکلین، یکی از بخش های شهر نیویورک، از مادری به نام مینی ( سیلبرمن ) جاستر[ a] و پدری به نام ساموئل جاستر[ b] زاده شد. پدرش معمار و مادرش خانه دار بود. جادوگر شهر از از رمان های موردعلاقهٔ جاستر در دوران کودکی بود و کتاب های قطور روسی و ییدشی والدینش را که به زبان انگلیسی ترجمه شده بود، ورق می زد. او توانست در سال ۱۹۵۲، مدرک کارشناسی معماری را از دانشگاه پنسیلوانیا دریافت کند و در ادامه، به واسطهٔ برنامهٔ فولبرایت به انگلستان رفت تا تحصیلاتش را در دانشگاه لیورپول ادامه دهد. [ ۱] پس از اتمام تحصیلات، در سال ۱۹۵۴ به سپاه مهندسی عمران[ c] پیوست[ ۲] تا در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کند. [ ۳]
پس از سه سال خدمت در نیروی دریایی، نورتون جاستر به زادگاهش، نیویورک بازگشت و در یک دفتر معماری مشغول به کار شد. [ ۴] در بهار ۱۹۶۰، [ ۵] او از بنیاد فورد[ d] کمکِ مالی پنج هزار دلاری را دریافت کرد تا کتابی کودکانه دربارهٔ شهرها بنویسد. [ ۶] جاستر استدلال کرد که بیبی بومرهای جوان به زودی مسئولیت شهرها را بر عهده خواهند گرفت؛ این در حالی بود که در آن زمان، بسیاری از آنان در حومهٔ شهرها زندگی می کردند و احتمالاً با مفهوم دقیق شهر آشنایی نداشتند. او در طرح پیشنهادی اش گفت که می خواهد «قدرتِ دریافت را به کار بیندازد و تقویت کند — تا به کودکان کمک کند که به دنیای بصری پیرامون خود توجه و آن را درک کنند — تا به برانگیختگی آنان بینجامد و علاقه شان را در محیطی که قرار است تغییر یابد، شکل دهد. »[ ۷] اگرچه جاستر کارش را با شور و شوق بسیار آغاز کرد اما به تدریج، نگارش کتاب با وجودِ یادداشت برداری های زیاد و البته پیشرفت بسیار کم، کُند و در نهایت متوقف شد. او تصمیم گرفت تا تعطیلات آخر هفته را با دوستانش در جزیرهٔ آتش سپری کند و پس از بازگشت، کتاب شهرها را کنار گذاشت. [ ۸]