باجنیس

لغت نامه دهخدا

باجنیس. [ ج ُ ن َ ] ( اِخ ) یاقوت گوید: بخط ابوالفضل العباس بن علی الصولی معروف به ابن برد الخباز یافتم که چنین ضبط شده بود: و آن شهر قدیمی است که با ارجیش از اعمال خلاط از ارمنیه چهارم است ، عیاض بن غنم آنرا بگشود و آن در اقلیم پنجم است ، طولش 70 درجه و نیم و عرضش 40 درجه و یک ششم. مسعربن مهلهل گفته است : باجنیس شهر بنی سلیم است و در آن معدن نمک اندرانی و معدن مغنیسیا و معدن مس هست و بدانجا گیاه درمنه ( شیح که از درون آن کرم و مار بیرون آید ) میروید ولی نوع ترکی آن بهتر است. و افسنتین و اسطوخودوس نیز بدانجا روید. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس