باجمیرا

لغت نامه دهخدا

باجمیرا. [ ج ُ م َ ] ( اِخ ) موضعی پائین تکریت. ( معجم البلدان ) ( مراصدالاطلاع ). پس از فراغت از کارشام عبدالملک جنگ با ابن زبیر را آغاز کرد و در سال 71 هَ. ق. بعراق لشکر کشید، مصعب بن زبیر بمقابله او آمد، عبدالملک نامه ها بسران عراق نوشت تا از دور مصعب پراکنده شدند ولی مصعب که مرد شجاعی بود با عده کمی که داشت در باجمیرا بمقاومت ایستاد تا آنکه بزخم تیرهائی که بر او وارد شده بود از پا درآمد. ( تاریخ اسلام فیاض چ دانشگاه طهران 1327 هَ. ق. ص 159 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس