باجرا

لغت نامه دهخدا

باجرا. [ ج َرْ را ] ( اِخ ) از قریه های جزیره است. ( معجم البلدان ).

باجرا. ( اِ ) غله ایست مشهور، فارسی آن گاورس است. ( الفاظ الادویه ). مأخوذ از هندی ، قسمی از ذرت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

قلعه ایست مشهور

پیشنهاد کاربران

بپرس