باجدی. [ ج َدْ دی ] ( اِخ ) محمدبن ابی القاسم خضربن محمد حرانی ، معروف به ابن تیمیه و آن نام جده وی بوده است. باجدی شیخ و خطیب و واعظ و مفتی حران و مورد بزرگداشت حرانیان بود و مردم بدو اعتقاد پاک و نیکو داشتند و امر وی در آنان نافذ بود. حدیث شنید و روایت کند و یاقوت گوید من ازو اجازه دارم و مکرر او را دیده ام. وفات وی بسال 621 هَ. ق. است و عمر دراز یافت. ( معجم البلدان ).
