باج ستان. [ س ِ ] ( نف مرکب ) باج گیرنده. عشار. ساعی. ( دستوراللغه ) : باج ستان ملوک تاج ده انبیاکز در او یافت عقل خط امان از عقاب.خاقانی.واو بخوبی ز روم باج ستان بنکوئی ز چین خراج ستان.نظامی.