longitudeباث، سامرستlatitudeباث، سامرست
باث ( به انگلیسی: Bath ) شهری است واقع در ناحیه جنوب غربی انگلستان. این شهر در حدود ۱۵۰ کیلومتری غرب لندن واقع شده است و نزدیک به ۸۰ هزار نفر جمعیت دارد.
باث از دیرباز به عنوان مرکز چشمه های آب گرم طبیعی برای رومی ها شناخته شده بوده است. از زمان الیزابتی تا جورجیایی، باث بیشتر مخصوص ثروتمندان بود و به همین علت مجموعه بی نظیری از معماری جورجیایی را در خود جای داده است ( مهم تر از همه، هلال سطلنتی ) . باث در لیست میراث جهانی یونسکو جای دارد.
باث شهری است در ناحیه جنوب غربی انگلستان، واقع در سامرست و در مرکز حوزهٔ «باث و سامرست شمال شرقی». این شهر جزئی از جزیرهٔ بریتانیا و پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی هم محسوب می شود. باث در جنوب غربی انگلستان و در کنار رود آون واقع شده است. این شهر دارای تنها چشمه های آب داغ طبیعی در کل بریتانیای کبیر است.
نمایندهٔ این شهر در مجلس انگلستان، دان فاستر از حزب لیبرال دموکرات ها است.
آمار سال ۲۰۰۱ پادشاهی متحد، جمعیت باث و نواحی اطرافش را حدود ۱۶۹ هزار نفر اعلام کرد. سن متوسط اهالی این منطقه، ۹/۳۹ است. ۲/۹۷ درصد جمعیت باث، از نژاد سفید هستند. باقی جمعیت، یک درصد دو رگه، نیم درصد آسیایی، و نیم درصد سیاه پوست هستند.
۷۱ درصد اهالی مسیحی هستند و هیچ مذهب دیگری بیش از نیم درصد پیرو ندارد. البته ۵/۱۹ درصد اهالی، غیرمذهبی هستند. ( که از آمار ۸/۱۴ درصدی کل کشور بیش تر است )
احتمال می رود که انسان های ماقبل تاریخ ( احتمالاً سلتها ) ، باث و چشمه های آب داغ اش را می شناختند. در افسانه ها گفته می شود که این شهر حدود ۲۸۰۰ سال پیش توسط شاه بالدود، دهمین شاه بریتانیا، پناهنده ای از تروآ و پدر شاه لیر، تأسیس گشته است.
رومی ها به سال ۴۴ بعد از میلاد، در مکان کنونی شهر باث، شهر باستانی آکوا سولیس را تأسیس کردند و این شهر به زودی به مجموعه ای از حمام ها و چشمه های آب معدنی بی نظیر و معبدی برای الههٔ رومی «سولیس - مینروا» بدل شد.
سال ها پس از این که رومی ها این شهر را ترک کردند، به سال ۵۷۷، آنگلو ساکسون ها به خرابه های باقی مانده از شهر و حمام های رومی وارد شدند. مکان این شهر، مقدس پنداشته می شد و در سال ۹۴۴ دیری برای عبادت، در مکان کنونی صومعهٔ باث، تأسیس گشت.
در طول قرون وسطی، باث هم به عنوان مرکزی مذهبی و هم به عنوان مرکز تجارت پشم شناخته می شد. اما هنوز خبری از شهرت زیاد این شهر به عنوان محلی برای آب تنی در چشمه های طبیعی نبود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباث ( به انگلیسی: Bath ) شهری است واقع در ناحیه جنوب غربی انگلستان. این شهر در حدود ۱۵۰ کیلومتری غرب لندن واقع شده است و نزدیک به ۸۰ هزار نفر جمعیت دارد.
باث از دیرباز به عنوان مرکز چشمه های آب گرم طبیعی برای رومی ها شناخته شده بوده است. از زمان الیزابتی تا جورجیایی، باث بیشتر مخصوص ثروتمندان بود و به همین علت مجموعه بی نظیری از معماری جورجیایی را در خود جای داده است ( مهم تر از همه، هلال سطلنتی ) . باث در لیست میراث جهانی یونسکو جای دارد.
باث شهری است در ناحیه جنوب غربی انگلستان، واقع در سامرست و در مرکز حوزهٔ «باث و سامرست شمال شرقی». این شهر جزئی از جزیرهٔ بریتانیا و پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی هم محسوب می شود. باث در جنوب غربی انگلستان و در کنار رود آون واقع شده است. این شهر دارای تنها چشمه های آب داغ طبیعی در کل بریتانیای کبیر است.
نمایندهٔ این شهر در مجلس انگلستان، دان فاستر از حزب لیبرال دموکرات ها است.
آمار سال ۲۰۰۱ پادشاهی متحد، جمعیت باث و نواحی اطرافش را حدود ۱۶۹ هزار نفر اعلام کرد. سن متوسط اهالی این منطقه، ۹/۳۹ است. ۲/۹۷ درصد جمعیت باث، از نژاد سفید هستند. باقی جمعیت، یک درصد دو رگه، نیم درصد آسیایی، و نیم درصد سیاه پوست هستند.
۷۱ درصد اهالی مسیحی هستند و هیچ مذهب دیگری بیش از نیم درصد پیرو ندارد. البته ۵/۱۹ درصد اهالی، غیرمذهبی هستند. ( که از آمار ۸/۱۴ درصدی کل کشور بیش تر است )
احتمال می رود که انسان های ماقبل تاریخ ( احتمالاً سلتها ) ، باث و چشمه های آب داغ اش را می شناختند. در افسانه ها گفته می شود که این شهر حدود ۲۸۰۰ سال پیش توسط شاه بالدود، دهمین شاه بریتانیا، پناهنده ای از تروآ و پدر شاه لیر، تأسیس گشته است.
رومی ها به سال ۴۴ بعد از میلاد، در مکان کنونی شهر باث، شهر باستانی آکوا سولیس را تأسیس کردند و این شهر به زودی به مجموعه ای از حمام ها و چشمه های آب معدنی بی نظیر و معبدی برای الههٔ رومی «سولیس - مینروا» بدل شد.
سال ها پس از این که رومی ها این شهر را ترک کردند، به سال ۵۷۷، آنگلو ساکسون ها به خرابه های باقی مانده از شهر و حمام های رومی وارد شدند. مکان این شهر، مقدس پنداشته می شد و در سال ۹۴۴ دیری برای عبادت، در مکان کنونی صومعهٔ باث، تأسیس گشت.
در طول قرون وسطی، باث هم به عنوان مرکزی مذهبی و هم به عنوان مرکز تجارت پشم شناخته می شد. اما هنوز خبری از شهرت زیاد این شهر به عنوان محلی برای آب تنی در چشمه های طبیعی نبود.
wiki: باث سامرست