باتای ژرژ

باتای، ژرژ
باتای، ژُرژ (۱۸۹۷ـ۱۹۶۲) Bataille, Georgesفیلسوف، نویسندة رمان‎های اروتیک، منتقد هنری و روزنامه نگار فرانسوی. در ۱۹۲۰ در کتابخانة ملی فرانسه مشغول به کار شد و تا مقام معاونت کتابخانه ارتقا یافت. در ۱۹۴۲ کتابخانه را ترک کرد و در ۱۹۴۶ نشریة ادبی کریتیک را بنیاد‎ نهاد. مطالعة فرهنگ‎های بدوی، شیفتگی به نیچه و رویگردانی از مسیحیت، او را به فلسفه ای کشاند که در آن دو جهان متضاد و مکمل در برابر هم ایستاده اند: جهان عقلانی کفر و جهان قدسی سرشار از هرج و مرج، بی رحمی و شهوت رانی مفرط؛ انسان ها، با نفی نجات و امید، باید خود را به قلمرو قدسی تسلیم کنند. باتای این فلسفه را با نام مستعار در سه رمان اروتیک با عنوان‎های: داستان چشم (۱۹۲۸)، مرگ (۱۹۳۰) و مادام ادواردا (۱۹۳۷) ترسیم می‎کند. مشهورترین رمان خود (مقصر) را با نام واقعی‎اش در ۱۹۴۴ منتشر کرد و کتابی دربارة نیچه را در ۱۹۴۵ به چاپ رساند. در دهة ۱۹۵۰ به نقد ادبی روی آورد و آثاری با عنوان های لاسکو: تولد هنر (۱۹۵۵) و مانه (۱۹۵۵) را به رشتة تحریر درآورد. کتاب ادبیات و شر (۱۹۵۷) مطالعه‎ای است دربارة کافکا، پروست، بودلر و ژُنه. هیچ انگاری باتای، بازی او با واژه ها و نفی ساختار، او را پس از سال ها قرارداشتن در محاق، به قهرمان پَسامدرنیست های دهة ۱۹۸۰ تبدیل کرد.