بابینه

لغت نامه دهخدا

بابینه. [ ن ِ ] ( اِخ ) ژاک ( 1794-1872م. ). فیزیک دان و منجم فرانسوی متولد به لوزین یان. آلت اندازه گیری زاویه های زمین و آلت تشخیص اینکه نوری مستقیماً از منبع آمده یا بر اثر تقطب نورحاصل شده است ، از اوست.

پیشنهاد کاربران

در گویش شهرستان بهاباد به بابونه، بابینه گفته می شود.

بپرس