بابین
لغت نامه دهخدا
بابین. ( اِخ ) نام عشیره ای از اکراد شهرزور: پس از آنکه بغداد بدست هلاکو افتاد اکراد شهرزور راه فرار پیش گرفتند، جماعتی بمصر رفتند و از آن میان عشیره لاوین و بابین به الجزایر ( شمال آفریقا ) افتادند. ( تاریخ کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او ص 197 از دائرة المعارف اسلام ، ذیل کلمه کرد از ابن خلدون ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید