بابی براون

شخصیت ترانهٔ «بابی براون» یک مرد سفیدپوست جذاب آمریکایی است که به یک مدرسهٔ معروف رفته، بلندپرواز است و به گفتهٔ خودش همان رؤیای آمریکایی است. او قصد دارد پس از پایان تحصیلاتش یک کار خوب به دست آورد و ثروتمند شود، اما آشنایی با دختری که فعال جنبش آزادی زنان است چنان عواقبی برایش دارد که به همجنس گرایی روی می آورد. بسیاری «بابی براون» را یک ترانهٔ همجنسگراهراسانه می دانند، اما این برداشت می تواند به دلیل ماندن در لایه های سطحی اشعار باشد. این ترانه در حقیقت سه قربانی دارد. اولین قربانی ترانه رؤیای آمریکایی است که پوچ انگاشته می شود و نمادش آن پسر دبیرستانی بی مصرف و خودخواه است. فمینیست ها دومین قربانی این آهنگ هستند که از دید زاپا کارشان این است که زن ها را به مرد تبدیل کنند. سومین قربانی ترانه اعمال جنسی جایگزین سکس عادی هستند ( و نه همجنس گرایی ) . مقوله هایی مانند «دوش طلایی» و «برج قدرت» چیزهایی هستند که زاپا ( به گفتهٔ خودش ) از درک آن ها عاجز است. هلین لیندوال ( موسیقی نویس اهل سوئد ) با اشاره به احساس دلپذیری که در کودکی از شنیدن عبارت های «دوش طلایی» و «برج قدرت» داشته، احتمال می دهد چون این واژه ها در زبان سوئدی معنای خاصی نداشتند «بابی براون» از دید سانسورچی های سوئدی دور مانده بود حال آن که در همان زمان پخشش از رادیوهای آمریکایی ممنوع شده بود. دویچه وله هم در مقاله ای فرانک زاپا را «گرگی در لباس میش» دانسته که در پوشش آن موسیقی گوش نواز و اشعار دغلکارانه، داستان یک فرد فاسد غرق در مسائل جنسی را تعریف می کند.