بابکن لِوُنی چوگاسزیان ( ارمنی: Բաբկեն Լևոնի Չուգասզյան؛ انگلیسی: Babken Levoni Chʻugaszyan؛ ۱۸ مارس ۱۹۲۳ - ۲ نوامبر ۱۹۹۷ ) ایران شناس، خاورشناس و لغت شناس اهل ایران - ارمنستان بود.
وی در ۱۸ مارس ۱۹۲۳ در تبریز متولد شد. دورهٔ ابتدایی را در مدرسه ارامنه هایکازیان - تاماریان، تبریز گذراند و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان های ابن سینا، سعدی و فردوسی به پایان برد.
... [مشاهده متن کامل]
بابکن چوگاسزیان در سال ۱۹۴۶، همراه با خانوادهٔ خود به ارمنستان مهاجرت کرد. در همان سال وارد دانشگاه دولتی ایروان شد و رشتهٔ زبان و ادبیات ارمنی را در سال ۱۹۵۱ به پایان رسانید و دورهٔ نامزدی علوم را در فاصلهٔ سال های ۱۹۵۴–۱۹۵۷ در آکادمی علوم ارمنستان سپری کرد.
چوگاسزیان از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۴ قائم مقام ریاست ماتناداران ایروان بود و تا پایان عمر به عنوان پژوهشگر و عضو هیئت علمی در آنجا به کار و تحقیق پرداخت و آثار فراوانی از خود به جای نهاد، از آن جمله اند پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از قرن پنجم تا هجدهم ( ۱۹۶۳ ) ، پندنامه نوشیروان ( ۱۹۶۶ ) و گئورگ دبیر پالاتی ( ۱۹۹۴ ) . کتاب اخیر شرح احوال و آثار یکی از پیشگامان علم خاورشناسی و ایران شناسی در ارمنستان است که در فاصلهٔ سال های ۱۷۳۷ تا ۱۸۱۳ می زیست.
چوگاسزیان در سفر به کشورهای دیگر، در راستای گردآوری و بازگردانی دستنوشته های نادر ادبیات ارمنی به ماتناداران ایروان کوشش فراوان به کار می بست و دو اثر خود به نام های در جستجوی دستنوشته ها ( ۱۹۸۲ ) و در جهان دستنوشته ها ( ۱۹۸۵ ) را در همین زمینه به رشتهٔ تحریر درآورد. در سال های اخیر با تلاش فراوان، در کار تنظیم و انتشار فرهنگنامهٔ ارمنیان ایران بود که متأسفانه به اتمام نرسید. ایرانی تباران بنام ارمنستان آخرین اثر او بود که به سال ۱۹۹۷ در ایروان منتشر گردید. بابکن چوگاسزیان پس از یک دورهٔ بیماری طولانی، در ۲ نوامبر ۱۹۹۷ در سن ۷۴ سالگی در ایروان درگذشت.
• پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از قرن پنجم تا هجدهم ( ۱۹۶۳ )
• پندنامه نوشیروان ( ۱۹۶۶ )
• گئورگ دبیر پالاتی ( ۱۹۹۴ )
• در جستجوی دست نوشته ها ( ۱۹۸۲ )
• در جهان دستنوشته ها ( ۱۹۸۵ )
• ایرانی تباران بنام ارمنستان
وی در ۱۸ مارس ۱۹۲۳ در تبریز متولد شد. دورهٔ ابتدایی را در مدرسه ارامنه هایکازیان - تاماریان، تبریز گذراند و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان های ابن سینا، سعدی و فردوسی به پایان برد.
... [مشاهده متن کامل]
بابکن چوگاسزیان در سال ۱۹۴۶، همراه با خانوادهٔ خود به ارمنستان مهاجرت کرد. در همان سال وارد دانشگاه دولتی ایروان شد و رشتهٔ زبان و ادبیات ارمنی را در سال ۱۹۵۱ به پایان رسانید و دورهٔ نامزدی علوم را در فاصلهٔ سال های ۱۹۵۴–۱۹۵۷ در آکادمی علوم ارمنستان سپری کرد.
چوگاسزیان از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۴ قائم مقام ریاست ماتناداران ایروان بود و تا پایان عمر به عنوان پژوهشگر و عضو هیئت علمی در آنجا به کار و تحقیق پرداخت و آثار فراوانی از خود به جای نهاد، از آن جمله اند پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از قرن پنجم تا هجدهم ( ۱۹۶۳ ) ، پندنامه نوشیروان ( ۱۹۶۶ ) و گئورگ دبیر پالاتی ( ۱۹۹۴ ) . کتاب اخیر شرح احوال و آثار یکی از پیشگامان علم خاورشناسی و ایران شناسی در ارمنستان است که در فاصلهٔ سال های ۱۷۳۷ تا ۱۸۱۳ می زیست.
چوگاسزیان در سفر به کشورهای دیگر، در راستای گردآوری و بازگردانی دستنوشته های نادر ادبیات ارمنی به ماتناداران ایروان کوشش فراوان به کار می بست و دو اثر خود به نام های در جستجوی دستنوشته ها ( ۱۹۸۲ ) و در جهان دستنوشته ها ( ۱۹۸۵ ) را در همین زمینه به رشتهٔ تحریر درآورد. در سال های اخیر با تلاش فراوان، در کار تنظیم و انتشار فرهنگنامهٔ ارمنیان ایران بود که متأسفانه به اتمام نرسید. ایرانی تباران بنام ارمنستان آخرین اثر او بود که به سال ۱۹۹۷ در ایروان منتشر گردید. بابکن چوگاسزیان پس از یک دورهٔ بیماری طولانی، در ۲ نوامبر ۱۹۹۷ در سن ۷۴ سالگی در ایروان درگذشت.
• پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از قرن پنجم تا هجدهم ( ۱۹۶۳ )
• پندنامه نوشیروان ( ۱۹۶۶ )
• گئورگ دبیر پالاتی ( ۱۹۹۴ )
• در جستجوی دست نوشته ها ( ۱۹۸۲ )
• در جهان دستنوشته ها ( ۱۹۸۵ )
• ایرانی تباران بنام ارمنستان
