بابونج رومی

لغت نامه دهخدا

بابونج رومی. [ ن َ ج ِ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دارای برگهای بسیار بریده و ساقه های نازک که بخور آن برای تسکین سرفه بکار میرود. ( گیاه شناسی گل گلاب چ دانشگاه طهران ص 264 ذیل بابونه رومی ). کامومیل رومن ( بابونه رومی ). تیره : سینانتره رادیه . قسمت قابل مصرف : گل. مواد مؤثره : اسانس ، گلوکزید. مورد استعمال : روغن کامومیل. ( کارآموزی داروسازی ص 199 ذیل کلمه کامومیل رومن یا بابونه رومی ). بابونه شیرازی.

فرهنگ فارسی

نام گیاهی است

پیشنهاد کاربران

بپرس