بابل پشت. [ ب ُ پ ُ ] ( اِخ ) یکی از نواحی مشهدسر. ( سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 116 قسمت انگلیسی چ قاهره 1342 هَ. ق. ). دهی از دهستان پازوار بخشبابلسرشهرستانبابل در 3هزارگزی جنوب بابلسر، کنار شوسه بابل به بابلسر. دشت ، معتدل مرطوب ، مالاریائی. دارای 515 تن سکنه. آب آن از چاه است. محصول آن صیفی ، پنبه ، غلات ، کنجد و شغل اهالی زراعت است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
