بابل شهرستان

بابُل، شهرستان
برج دیده بانی بابل
واقع در نواحی مرکزی استان مازندران، مشتمل بر بخش های مرکزی، امیرکلا، لاله آباد، گتاب، بندپی غربی، بندپی شرقی و بابل کنار با مرکزیت اداری شهر بابل. از شمال به شهرستان بابلسر، از شرق به شهرستان جویبار و قائم شهر و سوادکوه، از جنوب به شهرستان فیروزکوه (استان تهران)، از غرب به شهرستان آمل و از شمال غربی به شهرستان محمودآباد محدود است. نواحی شمالی آن را دشت آبرفتی پهناوری فراگرفته و نواحی جنوبی آن بخشی از کوهستان البرز مرکزی است که رو به جنوب بر ارتفاع آن افزوده می شود. بلندترین نقطۀ این شهرستان کوه کنیون، با ارتفاع ۳,۷۰۱ متر، است و کوه های لس و نارگلی و سیاه پل از دیگر ارتفاعات مهم آن محسوب می شوند. رودخانه های بابل و ریزابه های متعدد آن، شهرستان بابل را مشروب می کنند. اقلیم این شهرستان در دشت شمالی معتدل تا معتدل مایل به گرم است و در کوهستان های جنوبی معتدل تا معتدل مایل به سرد است و جزو نواحی نیمه مرطوب به شمار می آید. جمعیت آن ۴۶۹,۵۹۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین شهرهای آن عبارت اند از امیرکلا، لاله آباد، گتاب، مرزیکلا، خوش رود، و گلوگاه. برنج، مرکّبات، پنبه، کنف، کتان، محصولات جالیزی به ویژه کدو، کاهو، باقلا، سویا، لبنیات، مواد غذایی، و منسوجات فرآورده های عمدۀ آن را تشکیل می دهند. این شهرستان از پرجمعیت ترین نواحی ایران به شمار می آید.