بابسیری
لغت نامه دهخدا
بابسیری. [ ب َ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن بحربن بری بابسیری. وی از ابن عیینة روایت دارد و به سال 234 هَ. ق. درگذشته است. ابوسعد گوید این بابسیری نسبت است به بابسیر و آن قریه ای است از قرای واسط و گویند از قرای اهواز. ( معجم البلدان ).
بابسیری. [ ب َ ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن احمدبن محمدبن موسی بابسیری ، از بزرگان منسوب به بابسیر. ( از معجم البلدان ). رجوع به بابسیر شود.
بابسیری. [ ب َ ] ( اِخ ) محمدبن کامل ، حسن بن علی بن محمودبن شیرویه قاضی شیرازی از وی روایت دارد. ( معجم البلدان ). رجوع به بابسیر شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید