بابُر، ابوالقاسم میرزا (۸۲۵ ـ۸۶۱ق)
فرزند بایسنقر، از شاهزادگان و امرای تیموری. در ۸۵۱ ق با یاری یکی از سرداران خود به نام «امیر هندوکه» به حکومت مازندران رسید و تا هنگام مرگ، در مازندران، خراسان و اندک زمانی در فارس و عراق عجم فرمان راند. بابر در ابتدای کار با برادر بزرگ ترش، علاءالدوله، حاکم هرات، به مبارزه برخاست اما از بیم الغ بیگ، جانشین شاهرخ با وی صلح کرد و ولایت خبوشان (قوچان)، سرحد حکومت دو برادر تعیین شد. چون علاءالدوله از الغ بیگ شکست خورد، بابر به خراسان لشکر کشید و هرات را از دست سپاهیان الغ بیگ بیرون آورد اما به علت ظلم و ستم لشکریان او، مردم شوریدند و هرات را از تصرف او خارج کردند. با این همه، بابر در ۸۵۲ ق بار دیگر بر این شهر مسلط گردید. سال بعد حاکم سیستان را که یاغی شده بود به اطاعت مجبور ساخت و طغیان امیر هندوکه، سردار مورد اعتمادش را با قتل او پاسخ داد. در ۸۵۵ق برادرش سلطان محمد، حاکم عراق و فارس را که بارها با وی جنگیده بود اسیر کرد و او را به علت عهدشکنی به قتل رسانید و برادر دیگرش علاءالدوله را نابینا ساخت و خود آهنگ تسخیر عراق عجم و فارس کرد و چون خبر شورش برادرش علاءالدوله را شنید خود را شتابان به هرات رسانید. پس از آن روانه استرآباد و مازندران شد و چون از استیلای سلطان ابوسعید بر بلخ آگاه شد به خراسان بازگشت و با قوای خود تا سمرقند پیش رفت و پس از ۴۰ روز محاصره سرانجام با ابوسعید مصالحه نمود و در سال ۸۵۸ق به هرات بازگشت. بابر سرانجام به دست اطرافیانش مسموم شد و درگذشت. او شاهزاده ای کتاب دوست و هنرپرور بود و در مدت کوتاهی که در شیراز استقرار داشت به احداث بنای مقبرۀ حافظ همت گماشت.
فرزند بایسنقر، از شاهزادگان و امرای تیموری. در ۸۵۱ ق با یاری یکی از سرداران خود به نام «امیر هندوکه» به حکومت مازندران رسید و تا هنگام مرگ، در مازندران، خراسان و اندک زمانی در فارس و عراق عجم فرمان راند. بابر در ابتدای کار با برادر بزرگ ترش، علاءالدوله، حاکم هرات، به مبارزه برخاست اما از بیم الغ بیگ، جانشین شاهرخ با وی صلح کرد و ولایت خبوشان (قوچان)، سرحد حکومت دو برادر تعیین شد. چون علاءالدوله از الغ بیگ شکست خورد، بابر به خراسان لشکر کشید و هرات را از دست سپاهیان الغ بیگ بیرون آورد اما به علت ظلم و ستم لشکریان او، مردم شوریدند و هرات را از تصرف او خارج کردند. با این همه، بابر در ۸۵۲ ق بار دیگر بر این شهر مسلط گردید. سال بعد حاکم سیستان را که یاغی شده بود به اطاعت مجبور ساخت و طغیان امیر هندوکه، سردار مورد اعتمادش را با قتل او پاسخ داد. در ۸۵۵ق برادرش سلطان محمد، حاکم عراق و فارس را که بارها با وی جنگیده بود اسیر کرد و او را به علت عهدشکنی به قتل رسانید و برادر دیگرش علاءالدوله را نابینا ساخت و خود آهنگ تسخیر عراق عجم و فارس کرد و چون خبر شورش برادرش علاءالدوله را شنید خود را شتابان به هرات رسانید. پس از آن روانه استرآباد و مازندران شد و چون از استیلای سلطان ابوسعید بر بلخ آگاه شد به خراسان بازگشت و با قوای خود تا سمرقند پیش رفت و پس از ۴۰ روز محاصره سرانجام با ابوسعید مصالحه نمود و در سال ۸۵۸ق به هرات بازگشت. بابر سرانجام به دست اطرافیانش مسموم شد و درگذشت. او شاهزاده ای کتاب دوست و هنرپرور بود و در مدت کوتاهی که در شیراز استقرار داشت به احداث بنای مقبرۀ حافظ همت گماشت.
wikijoo: بابر،_ابوالقاسم_میرزا_(۸۲۵ـ۸۶۱ق)