بابایوسف

لغت نامه دهخدا

بابایوسف. [ س ُ ] ( اِخ ) از بزرگان و اصلش از سفری حصار است و بسال 918 هَ. ق. ( 1512 م. ) درگذشت. سلطان بایزید را بدو اخلاص و اعتمادی بود، در ضمن انجام وظیفه حج و در موقعی که بحجاز رفته بود عصای حضرت پیغمبر ( ص ) را از روضه مطهره گرفت و بسه قسمت نمود: یک قسمت آنرا در مقبره امیر سلطان در بروسه دفن کرد و قسمت دیگر را در مقبره حاجی بیرام در انقره ولی قسمت سوم را بمحل دیگری فرستاد که در تاریخ مسطور است. ( لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس