باباکو

باباکو یا پاپایا کوهی ( نام علمی: Carica ×heilbornii var. pentagona ) نام یک جوره از سرده خربزه درختی است.
( Vasconcellea × heilbornii  ; syn. Carica pentagona ) ، یک رقم ترکیبی در جنس Vasconcellea[ ۱] از اکوادور است. این یک ترکیب ترکیبی بین Vasconcellea cundinamarcensis است ( syn. Carica pubescens , "Mountain Papaya". ) و Vasconcellea stipulata ( syn. Carica stipulata , "Toronche" ) .
این گیاه می تواند در ارتفاعات زیاد ( بیش از ۲٬۰۰۰ متر ) رشد کند، و مقاوم ترین گیاه در جنس Vasconcellea است. بابکو به عنوان درختچه ای علفی مانند Carica papaya طبقه بندی شده است ( pawpaw یا papaya ) اما برخلاف پاپایا تنها گلهای ماده تولید می کند. گیاه باباکو می تواند سالانه ۳۰–۶۰ میوه تولید کند و طول عمر متوسط آنها حدود ۸ سال است. گیاه کوچک به عنوان نمونه ظروف نسبت به پسر عموی پاپایا مناسب است که برای زنده ماندن به رطوبت ثابت و درجه حرارت بالا احتیاج دارد.
باباکو برای کشت گلخانه مناسب است، جایی که میوه ای با کیفیت بالا و دارای پوست خوراکی نرم تولید می کند. این گیاه در شرایط گلخانه ای به راحتی قابل کشت است ( کمپلر و همکاران، ۱۹۹۳ ) . تکثیر گیاه با ریشه زدن شاخه های زیر بغل انجام می شود. بخش های بنیادی ضعیف ریشه می گیرند. باز شدن جوانه های زیر بغل و رشد شاخه های بعدی با از بین بردن مریستم آپیکال تحریک می شود. شاخه ها به طول ۱۵–۲۵ سانتی متر بریده می شوند و فقط برگ آپیکال نگهداری می شود. سطح پایه ساقه خفیف صدمه دیده و در پودر ریشه در IBA 0. 4% فرورفته و در محیطهای مناسب جهت ریشه مانند زغال سنگ نارس کاشته می شود: پرلیت: پرلیت: ماسه و تحت غبار متناوب قرار می گیرد. برش می تواند ظرف ۳ هفته برای پیوند آماده باشد.
بر خلاف پاپایای گرمسیری، babaco به آب و هوای گرمسیری نیمه گرمسیری احتیاج دارد. حداقل دمای گلخانه ۱۰ درجه سانتیگراد در شب، ۱۲ درجه سانتیگراد در طول روز و ۱۸ درجه سانتیگراد برای میوه به سرعت و یکنواخت توصیه می شود. درجه حرارت بیش از حد پایین باعث می شود میوه ها با پوستی خشن و پوسته پوسته شوند.
عادت گل نامشخص است. در شرایط گلخانه، رشد گیاهان در طول ماه زمستان ( اکتبر - مارس در دمای ۴۹ درجه سانتیگراد ) کند بوده و گل ها پیر می شوند و در تنظیم میوه نا موفق می شوند ( Kempler et al. ، ۱۹۹۳ ) . در اکوادور، درختان از ۱۰ ماه بعد از کاشت شروع به کشت می کنند و ۶ ماه تحمل خود را ادامه می دهند و حدود ۴۰ میوه / درخت با هر وزن حدود ۱–۱٫۵ کیلوگرم تولید می کنیم، در گلخانه ما در مدت زمان ۱۶ ماه حدود ۳۲ کیلوگرم میوه در متر مربع تولید کردیم. ۰٫۸ گیاه در هر متر مربع، و ۲۵ کیلوگرم متر مربع بعد از ۱۲ ماه فضای در ۳ گیاه مربع مربع. به دلیل بار زیاد میوه، سیستم پشتیبانی از گیاهان لازم بود. با رشد گیاهان با تراکم زیاد می توان اندازه میوه کوچک را بدست آورد. میوه با تغییر تدریجی رنگ از سبز به زرد شروع به بلوغ می کند و اگر برداشت آن به تأخیر بیفتد، ساقه میوه غوطه ور می شود و میوه ریخته و کبود می شود. میوه با پوست ظریف با هرس هایی با ساقه کوتاه برداشت می شود و با دقت مورد استفاده قرار می گیرد. در اقلیم شمالی، رسیدن از ماه نوامبر ( کاشت مارس ) آغاز می شود و تا ژوئن ادامه می یابد. در این دوره گلهای جدید ( آوریل - سپتامبر ) تعیین می شود و محصول دوم در ماه نوامبر شروع به بلوغ می کند، این گیاه بر روی میوه آخرین تشکیل شده به عنوان پیر شدن گلها در ماه اکتبر بریده می شود. پس از پایان فصل دوم، گیاهان زراعی را می توان از پایه برید و جوان سازی کرد یا جایگزین گیاهان جدید شد.