بابانک پائین. [ ن َ ک ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شیراز، 21 هزارگزی جنوب خاور شیراز کنار راه فرعی شیراز به گشنگان. دامنه معتدل مالاریائی. سکنه آن 109 تن. آب آن از چشمه و چاه و محصول آن غلات ، تریاک ، تنباکو و شغل اهالی زراعت و قالی بافی است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).
