( بابانعمةا ) بابانعمةا. [ ن ِ م َ تُل ْ لاه ] ( اِخ ) از خواجگان طریقت نقشبندیه و صاحب کمال بود. تفسیر عربی مستوفی و رسایلی در تصوف بعربی و فارسی و شرحی بر گلشن راز شیخ محمود شبستری نگاشته است و مرگش در قرمان اتفاق افتاده است. ( لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 ). بابانعمةاﷲ محمود النخجوانی المعروف بعلوان الاقشهری. او راست : الفواتح الالهیة و المفاتح الغیبیة که به سال 902 هَ. ق. در تفسیر تألیف کرده است. صاحب شقایق النعمانیه آرد: وی بدون مراجعه بتفاسیر کتابت میکرد و در این کتابت حقایقی آورده است که فهم بسیاری از مردم از درک آن عاجز است و با این حال بسیار فصیح و بلیغ است. ( کشف الظنون چ 2 اسلامبول ج 1 ستون 1292 ). و او راست : شرح لطیف ممزوج بر گلشن راز شیخ محمود شبستری. ( کشف الظنون چ 2 اسلامبول ج 1 ستون 1056 ).
