باباقره

لغت نامه دهخدا

باباقره. [ ق َ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان ، شهرستان مشهد 20هزارگزی شمال فریمان ، کوهستانی سردسیر. سکنه آن 52 تن شیعه و آب آن از قنات و محصول آنجا غلات ، تریاک و شغل اهالی زراعت است و راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس