باباعشقی تبرائی

لغت نامه دهخدا

باباعشقی تبرائی. [ ع ِ ی ِت َ ب َرْ را ] ( اِخ ) خواندمیر در «ذکر تسلط محمد تیمور سلطان و عبیداﷲخان بر بعضی از بلاد خراسان » آرد:
در بعضی از آن معارک باباعشقی تبرائی که معتمدلله بیک بود بدست اوزبکان گرفتار گشته شربت شهادت چشید. ( حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 532 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس