[ویکی نور] مسعود بن عبدالله بیضاوی شیرازی مشهور به بابا رکن الدین شیرازی یا بابا رکنا، عالم و عارف سده 8ق است.
اصل وی از بیضا، یکی از روستاهای تابع اردکان از استان فارس بود. تاریخ ولادت او معلوم نیست. مؤلف تاریخ اصفهان و ری، او را از خاندان جابری انصاری شمرده است.
وی از اوان کودکی به عرفان و تصوف گرایش داشت و پس از آن که با احوال عارفان آشنایی یافت، به طریق سیر و سلوک گام نهاد.
وی نخست نزد عبدالرزاق کاشانی (متوفی 736ق) به تعلیم عرفان نظری و سلوک عملی پرداخت و پس از وی از داوود قیصری (متوفی 751ق) بهره جست و نزد آن دو «فصوص الحکم» ابن عربی را خواند و نیز در حل مشکلات فصوص، از نعمان خوارزمی کمک گرفت. قدیمی ترین شرح فارسی «فصوص الحکم» محیی الدّین ابن عربی که می شناسیم، از آثار بابا رکن الدین است.
او محضر امین بلیانی را در شیراز دریافته و از وی به بزرگی یاد کرده و او را «شیخ المشایخ» خوانده است.
بابا رکن الدین در اصفهان درگذشت و در همانجا مدفون شد. وفات او بر پایه سنگ نوشته سر در آرامگاهش، در 769ق روی داده است. آرامگاه او که اکنون در تخت فولاد اصفهان باقی است، همواره محل ذکر و عبادت درویشان و صوفیه بوده است.
اصل وی از بیضا، یکی از روستاهای تابع اردکان از استان فارس بود. تاریخ ولادت او معلوم نیست. مؤلف تاریخ اصفهان و ری، او را از خاندان جابری انصاری شمرده است.
وی از اوان کودکی به عرفان و تصوف گرایش داشت و پس از آن که با احوال عارفان آشنایی یافت، به طریق سیر و سلوک گام نهاد.
وی نخست نزد عبدالرزاق کاشانی (متوفی 736ق) به تعلیم عرفان نظری و سلوک عملی پرداخت و پس از وی از داوود قیصری (متوفی 751ق) بهره جست و نزد آن دو «فصوص الحکم» ابن عربی را خواند و نیز در حل مشکلات فصوص، از نعمان خوارزمی کمک گرفت. قدیمی ترین شرح فارسی «فصوص الحکم» محیی الدّین ابن عربی که می شناسیم، از آثار بابا رکن الدین است.
او محضر امین بلیانی را در شیراز دریافته و از وی به بزرگی یاد کرده و او را «شیخ المشایخ» خوانده است.
بابا رکن الدین در اصفهان درگذشت و در همانجا مدفون شد. وفات او بر پایه سنگ نوشته سر در آرامگاهش، در 769ق روی داده است. آرامگاه او که اکنون در تخت فولاد اصفهان باقی است، همواره محل ذکر و عبادت درویشان و صوفیه بوده است.
wikinoor: بابارکن الدین_شیرازی،_مسعود_بن_عبدالله