بابا شاه عراقی

لغت نامه دهخدا

بابا شاه عراقی. [ هَِ ع ِ ] ( اِخ ) ( اصفهانی ) هدایت آرد: معاصر شاه عباس ماضی ، صفوی و از خوش نویسان بوده و در اصفهان به انزوامیگذرانید جز با اهل حال با کسی تکلم نمیفرموده مگربحسب ضرورت و از روی کدورت ، غرض مردی موحد و سالکی مجرد طالب کمالات و صاحب حالات بود. تقی اوحدی نوشته است که حالی تخلص می نمود. این بیت و رباعی از اوست :
چه دیده اند گدایان عشق از در دوست
که هر دو عالم شان در نظر نمی آید.
واحد چو بکثرت آورد روی ظهور
گردد به حجابات مراتب مستور
تکرار وجود ماست این مرتبه ها
مائیم بتکرار خود از خود شده دور.
( ریاض العارفین ص 44 ).
و رجوع به نمونه خطوط خوش کتابخانه ملی چ مهدی بیانی ص 140 و رجوع به حالی اصفهانی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس