باب خلج

لغت نامه دهخدا

باب خلج. [ ب ِ خ َ ل َ ] ( اِخ ) یکی از چهار دروازه ٔباروی شرقی بغداد :... تا المعتضدباﷲ احمدبن الامیر الموفق طلحةبن المتوکل علی اﷲ که شانزدهم خلیفه بود، دارالخلافه به بغداد آورد و بعد از او تمامت خلفا متابعت او کردند و دارالخلافه آنجا داشتند و پسرش المکتفی باﷲ علی بن المعتضد، دارالشاطئیة و جامع طرف شرقی ساخت و چون خلافت بمستظهر باﷲ احمدبن المقتدی رسید، آنرا بارو و خندق بآجر ساخت دور بارو بطرف شرقیش که آنرا حرمین خوانند هجده هزار گام است و چهاردروازه دارد: باب خراسان و باب خلج و باب الحلبه و باب السوق السلطان... ( نزهةالقلوب چ لیدن ج 3 ص 34 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس