باب توماء

لغت نامه دهخدا

باب توماء. [ ب ِ ] ( اِخ ) یکی از دروازه های شهر دمشق است. هنگامی که مسلمانان در ایام ابوبکر دمشق را محاصره کردند ابوعبیده از طرف باب الجابیه و خالدبن ولید از سوی دیر خالد در قسمت شرقی و یزیدبن ابی سفیان از باب توماء بدمشق وارد شدند. ( معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).... اهالی دمشق بغایت مستبشر شدند و مستظهر گشتند و دوازدهم ربیعالاخر بمیدان آنجا بتفرج رفت [ پادشاه اسلام ] وچون سوادی بغایت خرم یافت صیانت آن واجب دانست و جمعی محافظان را بر دروازه باب توماء بنشاند تا نگذارند که لشکریان مردم شهر را زحمت دهند... ( تاریخ غازانی چ انگلستان سال 1358 ص 129 ). و رجوع به عیون الانباءفی طبقات الاطباء چ مصر سال 1399 هَ. ق. ص 140 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس