باب بن ذوالجره

لغت نامه دهخدا

( باب بن ذوالجرة ) باب بن ذوالجرة. [ ب ُ ن ِ ذُل ْ ج ِرْ رَ ] ( اِخ ) قاتل «شهرک ( سهرک ) فارسی » در روز ریشهر.

پیشنهاد کاربران

بپرس