باب السول

لغت نامه دهخدا

باب السول. [ بُس ْ سو ] ( اِخ ) دروازه ای است در طلیطله. مؤلف الحلل السندسیة آرد: پس از پیمودن مسافتی بمیزان پنج دقیقه از باره ای که اعراب برآورده اند به دروازه ای میرسیم آنرا نیز اعراب بنیان نهاده اند. و آنرا باب السول می نامند. گویند دروازه مزبور در سال 1100 م. بنا شده است یعنی پس از استرداد اسپانیا طلیطله را ولی بنای آن بسبک معماری عربی است. ( الحلل السندسیه ج 1 صص 436 - 437 ). باب سول در قدیم دروازه حقیقی طلیطله بوده است و مورخان در تاریخ این دروازه هم رای نیستند. برخی گویند در روزگار الادفونش ششم ( الفونس 6 ) ساخته شده است و گروهی بر آنند که در پایان روزگار عرب برآورده شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس