باب الحلبه

لغت نامه دهخدا

باب الحلبه. [ بُل ْ ح َ ب َ ] ( اِخ ) یکی از چهار دروازه باروی بغداد :.... و چون خلافت بمستظهر باﷲ احمدبن المقتدی رسید آنرا ( بغداد را ) بارو و خندق به آجر ساخت. دور بارو بطرف شرقیش که آنرا حرمین خوانند هجده هزار گام است و چهار دروازه دارد: باب خراسان و باب خلیج و باب الحلبه... ( نزهة القلوب چ لیدن 1331 هَ.ق. ج 3 ص 34 ). یاقوت گوید: حَلبَه محله بزرگ وسیعی است در مشرق بغداد نزدیک باب ازج و در مواضع دیگر.

پیشنهاد کاربران

بپرس